Μετρό

Κάνοντας έναν πρόχειρο απολογισμό στο έργο της σημερινής διοίκησης του Βαγγέλη Σίμου όλο αυτό το διάστημα, διαπιστώνουμε ότι δεν προέβλεψε ούτε ένα μεγάλο «οραματικό» έργο,  αλλά και ούτε μπόρεσε να συντηρήσει ικανοποιητικά τα υπάρχοντα έργα, και κυρίως της τελευταίας οκταετίας επί της διοίκησης του Στέφανου Βλάχου. Χαρακτηρίζεται από έλλειψη οράματος και σχεδίου ανάπτυξης της πόλης, τα οποία προσπαθεί να καλύψει επικαλούμενη δυσκολίες οικονομικές.

Τους υπενθυμίζουμε ότι η δημοτική αρχή Βλάχου, κατάφερε να αντιμετωπίσει και να διαχειριστεί με επιτυχία τεράστια προβλήματα. «Ο δήμος δεν είναι επιχείρηση που μαζεύει μόνο χρήματα, αλλά, πρέπει να τα ανταποδίδει στους πολίτες του. Αυτοί ενώ εισπράττουν,  δεν τα ανταποδίδουν στους πολίτες, εκτός αν περιμένουν την τελευταία χρονιά για να τους εντυπωσιάσουν. Τα στοιχεία από την εκτέλεση των προϋπολογισμών τα τελευταία χρόνια αποδεικνύουν έλλειψη οράματος και αφήνουν ερωτηματικά  για ποιον και στο όνομα ποιού σχεδιάζεται και υλοποιείται η δημοτική πολιτική. Για το δημότη και τις ανάγκες του, ή για συγκεκριμένα πολιτικά συμφέροντα;  Ο Δήμος σήμερα στην πραγματικότητα δαπανά πολύ μικρά χρηματικά ποσά, από ίδιους πόρους για την  κοινωνική πολιτική, αφού υλοποιεί μόνο κεντρικά χρηματοδοτούμενες δράσεις.

Η σημερινή διοίκηση δεν ασχολείται με κρίσιμα ζητήματα που αφορούν άμεσα τον πολίτη για να αποκτήσουν οι πολίτες στοιχειώδη ποιότητα ζωής και καλύτερες συνθήκες διαβίωσης. Δεν βλέπουμε για παράδειγμα προσπάθειες για επέκταση του Μετρό στην Πετρούπολη, οι οποίες είχαν αρχίσει με συναντήσεις της διοίκησης Βλάχου με τους υπεύθυνους του Μετρό και με την υπόσχεση ότι σύντομα θα έρχονταν κοντά στην Πετρούπολη, (είχαν πραγματοποιηθεί πολλές συναντήσεις του Στέφανου Βλάχου με τον τότε διευθύνοντα σύμβουλο κ. Τσίτουρα), αλλά ούτε προσπάθειες να αντιμετωπιστεί το κυκλοφοριακό πρόβλημα, ιδιαίτερα στο κέντρο της πόλης που είναι έντονο αξιοποιώντας την εξαιρετική κυκλοφοριακή μελέτη που έγινε επί των ημερών διοίκησης Σ. Βλάχου και σχεδόν πλήρη εγκατάλειψη του πρασίνου τόσο στις πλατείες, όσο και στο άλσος του Αγίου Δημητρίου.

Η λεωφόρος 25ης Μαρτίου έγινε μια απέραντη καφετέρια. Από το 2013 είχαμε χτυπήσει καμπανάκι κινδύνου. Τα πεζοδρόμια εξαφανίστηκαν σιγά σιγά και τη θέση τους πήραν τσιμεντένια η μεταλλικά παρτέρια. Ασφαλώς υπάρχει μια διαχρονική ευθύνη όλων των διοικήσεων που δεν «ανέτρεψαν» την ντροπιαστική διάταξη του ΥΠΕΧΩΔΕ και της Πολεοδομίας που δίνει τη δυνατότητα στους ιδιοκτήτες να καλύπτουν την πρασιά τους με παρτέρια. Μπορεί να είναι «νόμιμο» και να εκδίδουν άδεια, είναι όμως ηθικό; Η σημερινή διοίκηση ούτε λέξη για την εικόνα που παρουσιάζει σήμερα η κεντρική λεωφόρος… τηρεί «σιγήν ιχθύος»… Επί των ημερών μας όταν υπήρχαν μόνο ένα ή δύο τέτοια μαγαζιά-καφέ,  έσκιζαν τα ιμάτιά τους, αλλά σήμερα κατάπιαν τη γλώσσα τους… γιατί;

Δεν είναι, λοιπόν, καθόλου τυχαίο που οι πολίτες της πόλης διερωτώνται πλέον ανοιχτά αν υπάρχει δημοτική αρχή στην Πόλη. Πρώτη φορά ο κόσμος αντιμετωπίζει τις συνέπειες μιας παντελώς ανίκανης δημοτικής αρχής, η οποία ξέρει μόνο να βαυκαλίζεται με δηλώσεις αυτοθαυμασμού, κάνοντας ασκήσεις επαναστατικής γυμναστικής, με προφανείς πολιτικές σκοπιμότητες, τη στιγμή που δεν έχει να επιδείξει το παραμικρό έργο ουσίας. Η σημερινή διοίκηση, δεν έχει να επιδείξει ούτε έργα, ούτε ανάπτυξη. Ο κάθε δημότης μπορεί να δει ότι η πόλη πάσχει σοβαρά στο θέμα της καθαριότητας, της συντήρησης των δρόμων, των πεζοδρομίων. Τα πάρκα μας, το άλσος, οι πλατείες, το πράσινο εν γένει,  είναι απεριποίητα και παραμελημένα…